Estella
Door: Philip
Blijf op de hoogte en volg Herman en Philip
31 Mei 2014 | Spanje, Estella
We zijn weer een 30 km verder van huis en dichterbij Santiago. Gisteravond onszelf verwend met een enorme steak en een slaapmutsje in de vorm van een Irish Coffee met een enorme berg slagroom. Als we niet oppassen komen we zwaarder thuis dan dat we vertrokken zijn. Het restaurant stroomde al snel vol met bekenden van de afgelopen dagen. Niet te gezellig gemaakt, maar deze avond er voor gekozen om t wat rustig aan te doen. Het is ten slotte vrijdagavond ;-)
Zoals t hoort, hebben we vandaag, zaterdag, met de hele slaapzaal heerlijk uitgeslapen. In plaats van 6 uur, werden we pas om half zeven wakker. Her en der zie je dat de afgelopen dagen hun tol begint te eisen. Wij hebben nog niets te klagen. Vandaag zelfs nog een extra klim gemaakt, naar punto de la Cruz, een groot wit kruis, en zoals bijna al die pokken kruizen, stond ook deze boven op hoge een stijle berg. Boven op deze berg was een picknick plaats ingericht, waar we ons stokbrood met chorizo opgepeuzeld hebben. Terug naar de Camino had verstandig geweest als we dat over het zelfde pad hadden gedaan als de heenweg. Maar dat is achteraf. Wij zijn door de wilde natuur, door onbegaanbare bossen en dwars over begroeide weilanden gelopen. Maar goed dat de boer siësta had....
Vandaag wederom de nodige kerken bezocht, waarvan de meeste gesloten waren. De eerste werd voor ons geopend door een klagend oud Spaans vrouwtje. Voor een stempel in ons paspoort moesten we mee de pastorie in.
Later op de dag de eerste pelgrim met ezel en aanhanger tegen gekomen. Misschien een idee voor als we t nog een keertje over doen....
Inmiddels lekker gedoucht en de was gedaan. We zijn klaar voor de zaterdagavond.
Oh ja, Anneke en haar Duitse vriendin Ruth, beiden na Pamplona niet meer gezien, liggen vanavond weer bij ons in de slaapzaal, evenals het Italiaanse stel met wie we in Ronchevalles gedineerd hebben, en de Hollandse Bert uit Sant Jean Pied de Port, die begonnen is met zoon, en inmiddels solo de tocht voort zet.
Ook een Italiaan die "naast" Herman sliep in Pamplona ligt weer bij ons op de kamer. De Italianen met wie we gedineerd en t stapelbed gedeeld hebben in de "gevangenis" van Larrasoaña, verblijven ook in t zelfde onderkomen. Het is echt een kleine wereld.
Zoals t hoort, hebben we vandaag, zaterdag, met de hele slaapzaal heerlijk uitgeslapen. In plaats van 6 uur, werden we pas om half zeven wakker. Her en der zie je dat de afgelopen dagen hun tol begint te eisen. Wij hebben nog niets te klagen. Vandaag zelfs nog een extra klim gemaakt, naar punto de la Cruz, een groot wit kruis, en zoals bijna al die pokken kruizen, stond ook deze boven op hoge een stijle berg. Boven op deze berg was een picknick plaats ingericht, waar we ons stokbrood met chorizo opgepeuzeld hebben. Terug naar de Camino had verstandig geweest als we dat over het zelfde pad hadden gedaan als de heenweg. Maar dat is achteraf. Wij zijn door de wilde natuur, door onbegaanbare bossen en dwars over begroeide weilanden gelopen. Maar goed dat de boer siësta had....
Vandaag wederom de nodige kerken bezocht, waarvan de meeste gesloten waren. De eerste werd voor ons geopend door een klagend oud Spaans vrouwtje. Voor een stempel in ons paspoort moesten we mee de pastorie in.
Later op de dag de eerste pelgrim met ezel en aanhanger tegen gekomen. Misschien een idee voor als we t nog een keertje over doen....
Inmiddels lekker gedoucht en de was gedaan. We zijn klaar voor de zaterdagavond.
Oh ja, Anneke en haar Duitse vriendin Ruth, beiden na Pamplona niet meer gezien, liggen vanavond weer bij ons in de slaapzaal, evenals het Italiaanse stel met wie we in Ronchevalles gedineerd hebben, en de Hollandse Bert uit Sant Jean Pied de Port, die begonnen is met zoon, en inmiddels solo de tocht voort zet.
Ook een Italiaan die "naast" Herman sliep in Pamplona ligt weer bij ons op de kamer. De Italianen met wie we gedineerd en t stapelbed gedeeld hebben in de "gevangenis" van Larrasoaña, verblijven ook in t zelfde onderkomen. Het is echt een kleine wereld.
-
31 Mei 2014 - 18:39
Manon:
Ha Herman en Flip!
Het lijkt bijna net gewoon een vakantie: lekker eten en drinken, terrasje, mooie landschappen, allerlei bezienswaardigheden enz. Jullie gaan dit wel volhouden zo. Beetje wandelen en mensen ontmoeten ( ook net als een gewone vakantie; steeds dezelfde mensen in de ontbijtzaal...). Vooral heel veel plezier nog ermee en nogmaals: vaya con Dios!
Groeten en houdoe uit zonnig Oosterhout van Jacco & Manon. -
31 Mei 2014 - 20:41
Kees:
Altijd prettig zo'n zwoele Italiaan in je nabijheid als de nood hoog is. Gelukkig zijn jullie pas aan het begin van de tocht, want stel je voor dat die Italiaan ook zes welen zijn lusten heeft moeten bedwingen. Ik lees weinigover de zwaartevam het parcours en hoe de benen zich houden. We willen het bloed, push en etter over de pagina's zien vloeien. De verhalen zijn mij nog te veel doordrenkt met een flesje rosé hier en een oude kerk daar. Nergens komt de karretijn naar voren die jullie ondervinden, die jullie al vloekend en zuchtend aan het (digitale) papier vertrouwen. Kom mannen, vanuitmijn luie campingstoel in Ouddorp: zet hem op en ga eens in het rood! Altijd leuk voor jullie volgers! Groeten, Kees, Mieke en Jim -
01 Juni 2014 - 11:10
Ave:
Hallo allebei
Nog steeds bewondering voor jullie doorzettingsvermogen
Na deze tocht Philip, kun je een boek :;The way: gaan schrijven.
Weer wat anders dan de film.
Ik geniet van het verhaal en de kiekjes.
Groetjes Ave -
01 Juni 2014 - 11:12
Andre En Carla:
Kees, ben het helemaal met je eens! Klinkt mij allemaal ook een beetje te matjes en niet als de tocht van je leven. Wordt ook hoog tijd dat jullie wat andere, meer inspirerende pelgrims gaan ontmoeten, want zo krijgen we jullie als dezelfde Philip en Herman weer terug......Dus bloed, zweet en tranenverhalen willen we vanaf nu horen! -
01 Juni 2014 - 11:43
Francois:
Andre en Kees jullie zullen op je wenken worden bediend, want vanaf nu bevinden ze zich in het land van de RIOJA, en dat maakt verhalen los, brengt Spaans temperament naar boven en zorgt vooral voor vermoeide voeten op de dag erna. Dus mannen jullie moeten nu maar eens een echte wijnkelder bezoeken voor het door Kees en Andre gewenste effect. Ik kan mij overigens een wijnkelder in de buurt van Mainz herinneren, waar we na afloop zeker een BOB nodig hadden. Na het verlaten van het wijnhuis (overigens een oude vriend van Henk) zijn we naar het Erdberenfest aldaar gegaan, waar menigeen de wereld niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk voor een draaimolen aanzag. Goed, de volgende dag Mainzer kaze mit musik, zorgde inderdaad voor het te verwachtte resultaat. Later hebben we het Erdberenfest in de Oudenhove nog eens dunnetjes overgedaan..
Maar het draait nu om jullie mannen, mooi dat jullie Estella la Bella hebben bereikt. Het weer wordt ook al beter denk ik, want ik zie geen regenkleding meer op de foto's. Geniet er maar eens van het komende traject, ik zie jullie straks al terugkomen als twee afgetrainde Godenzonen, met een paspoort vol stempels, dat wordt nog eens een onthaal!!!!! -
01 Juni 2014 - 16:26
Kees:
Hier moet ik François er toch even op wijzen dat deze 2 echte Rotturdammers never nooit als godenzonen cq. Zodenzonen terug zullen komen. Daar heb ik in het verleden teveel voor meegemaakt met hen in de Kuip. Remember 8 mei 2002!!! -
01 Juni 2014 - 17:05
Shane:
Goed bezig,
Veel plezier nog en genieten van op reis mogen zijn :)
Groetjes de knappe engelsman!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
