Terradillos de los Templarios - Mansilla de las Mu
Door: Herman en Philip
Blijf op de hoogte en volg Herman en Philip
15 Juni 2014 | Spanje, Mansilla de las Mulas
Inderdaad, het is gelukt, de Spanjaarden zijn stil..... Het geloof in het nationale elftal is gedaald tot op het vriespunt.
Voordat het zover was, hebben we nog flink van ons moeten laten horen. De spanning was tijdens het eten al om te snijden. De Spaanse eigenaar, verkleed als toreador, kon onze oranje zonnebrillen en fluitjes ogenschijnlijk wel waarderen. Herman zat aan het hoofd van de tafel, alwaar we met 3 Hollandse vrouwen (inclusief Anneke) en Duitse Ruth, genoten van het zoveelste Pelgrims menu.
Een harde klap en een fractie van een seconde later, verdween Herman uit het zicht. Zijn stoel in drie stukken en Herman op de grond! Het was net een film. Moet het werk zijn geweest van onze toreador!! Gelukkig had deze actie geen negatieve gevolgen voor het Hollandse kamp. Sterker nog, we werden strijdvaardiger.
Vervolgens de wedstrijd. De 5 aanwezige Hollanders waren zeker in de minderheid. Maar twee van de vijf waren goed in staat om van zich te laten horen. Bij de 1-0 werd het Hollandse kamp wat stiller. Echter bij de 1-1 kwamen de hotelgasten uit hun kamer om te vragen of het wat stiller kon... Nee, dat kon niet;-)
Herman heeft de Spanjaarden nog even "zachtjes" verteld dat dit wel een echt doelpunt was en geen lucky penalty! Moge duidelijk zijn dat na de rust de feeststemming in het Hollandse kamp alsmaar groter werd. Het aantal Spanjaarden werd minder naarmate de avond vorderde en aan het eind van de match werd direct de TV uitgezet. Hopelijk heeft onze toreador verstand van voetbal, want volgens hem is Hollanda degene die dit jaar de Copa del Mundo gaat winnen.
De volgende ochtend om half 8 met de taxi naar t punt waar we de dag ervoor geëindigd waren. Vanzelfsprekend de Spaanse chauffeur gevraagd hoe hij de wedstrijd ervaren had. "Catastrofe!" Dat begrepen we, waarna we hem in perfect Spaans, haarfijn uitgelegd hebben dat wij uit Hollanda kwamen..... Of wij de taxi wilden verlaten.. Duitse Ruth mocht wel blijven zitten. Natuurlijk wilden we dat niet en zijn uiteindelijk keurig afgezet op het eindpunt van gisteren. Hier ontbeten en een reservering laten maken voor de volgende slaapplaats op een kleine 30km afstand. (In verband met stierenvechten in Sahagún zijn alle slaapplaatsen, anders dan de Auberge Municipal, bezet) Deze dag is wederom een loodzware dag geworden. Laat vertrokken en bloedheet. Herman gaat op dit moment zonder noemenswaardige pijn. Helaas geldt dat nog niet voor mijn rechtervoet. Het lijkt iedere dag alsof mijn rechter schoen krimpt.. Kan ook zijn dat mijn kleine teen iedere dag wat dikker wordt. Deze voet vertoont inmiddels ook blaren en zelfs de kramp schoot vandaag in mijn rechterbeen. Links gelukkig geen probleem. Dus kan ik altijd nog hinkelend op mijn linkerbeen naar Santiago. Het advies van de magnesium pillen nemen we mee, maar we hebben nog geen magnesium houdend wijntje gevonden;-)
Gisteren zijn we het geografische midden van de Camino Frances gepasseerd. Qua kilometers hebben we de eerste helft al iets eerder achter ons gelaten. Zoals gemeld, de hitte was enorm en de wegen eindeloos. Vandaag en gisteren eindeloos lange paden. Vandaag een etappe van 24km waarvan 18km zonder een levende ziel, anders dan een mede pelgrim, tegen te komen.
Goed dat we gisteren gereserveerd hadden want Calzadilla de los Hermanillos was volgeboekt. Gisteravond een Duitse avond gehad. Es' gab nur Deutsers im hotel.
Bij het eten vertelde ik het verhaal van de slang die we waren tegengekomen, en een van de Duitsers met een baard gaf aan dat de slangen in Spanje kinderspel zijn, en dat je wanneer je gebeten wordt het gif eruit moet zuigen. Wat alleen lastig is als je in je voet gebeten wordt.
Dit deed Herman gelijk terugdenken aan de vele wintersporten waar de ware kenners met baarden en renhose aan doen alsof een diepzwarte afdaling peuleschil is. Dit gedeeld met de tafel kwam tot een schamel lachje van de Duitse baard.
Ruth ging vroeg naar bed, maar er waren er nog genoeg over om onze ervaringen mee uit te wisselen. Wederom (het vermelden bijna niet meer waard) een heerlijk avondje. (Ja, zelfs met Duitsers is het gezellig)
Vandaag bijtijds vertrokken en alle drie op eigen tempo de eerste 18km afgelegd. Mooi moment om even de gedachten de vrije loop te laten. Een van de Duitsers had gisteren aangegeven dat de plaatselijk bar "bar Elvis" in Reliegos het bezoeken waard is. Deze authentieke bar was inderdaad het bezoek waard, al was het alleen voor de excentrieke, vrolijke eigenaar en de heerlijke broodjes gerookte ham en kaas.
Inmiddels zijn we aangekomen in Mansilla de las Mulas
Voordat het zover was, hebben we nog flink van ons moeten laten horen. De spanning was tijdens het eten al om te snijden. De Spaanse eigenaar, verkleed als toreador, kon onze oranje zonnebrillen en fluitjes ogenschijnlijk wel waarderen. Herman zat aan het hoofd van de tafel, alwaar we met 3 Hollandse vrouwen (inclusief Anneke) en Duitse Ruth, genoten van het zoveelste Pelgrims menu.
Een harde klap en een fractie van een seconde later, verdween Herman uit het zicht. Zijn stoel in drie stukken en Herman op de grond! Het was net een film. Moet het werk zijn geweest van onze toreador!! Gelukkig had deze actie geen negatieve gevolgen voor het Hollandse kamp. Sterker nog, we werden strijdvaardiger.
Vervolgens de wedstrijd. De 5 aanwezige Hollanders waren zeker in de minderheid. Maar twee van de vijf waren goed in staat om van zich te laten horen. Bij de 1-0 werd het Hollandse kamp wat stiller. Echter bij de 1-1 kwamen de hotelgasten uit hun kamer om te vragen of het wat stiller kon... Nee, dat kon niet;-)
Herman heeft de Spanjaarden nog even "zachtjes" verteld dat dit wel een echt doelpunt was en geen lucky penalty! Moge duidelijk zijn dat na de rust de feeststemming in het Hollandse kamp alsmaar groter werd. Het aantal Spanjaarden werd minder naarmate de avond vorderde en aan het eind van de match werd direct de TV uitgezet. Hopelijk heeft onze toreador verstand van voetbal, want volgens hem is Hollanda degene die dit jaar de Copa del Mundo gaat winnen.
De volgende ochtend om half 8 met de taxi naar t punt waar we de dag ervoor geëindigd waren. Vanzelfsprekend de Spaanse chauffeur gevraagd hoe hij de wedstrijd ervaren had. "Catastrofe!" Dat begrepen we, waarna we hem in perfect Spaans, haarfijn uitgelegd hebben dat wij uit Hollanda kwamen..... Of wij de taxi wilden verlaten.. Duitse Ruth mocht wel blijven zitten. Natuurlijk wilden we dat niet en zijn uiteindelijk keurig afgezet op het eindpunt van gisteren. Hier ontbeten en een reservering laten maken voor de volgende slaapplaats op een kleine 30km afstand. (In verband met stierenvechten in Sahagún zijn alle slaapplaatsen, anders dan de Auberge Municipal, bezet) Deze dag is wederom een loodzware dag geworden. Laat vertrokken en bloedheet. Herman gaat op dit moment zonder noemenswaardige pijn. Helaas geldt dat nog niet voor mijn rechtervoet. Het lijkt iedere dag alsof mijn rechter schoen krimpt.. Kan ook zijn dat mijn kleine teen iedere dag wat dikker wordt. Deze voet vertoont inmiddels ook blaren en zelfs de kramp schoot vandaag in mijn rechterbeen. Links gelukkig geen probleem. Dus kan ik altijd nog hinkelend op mijn linkerbeen naar Santiago. Het advies van de magnesium pillen nemen we mee, maar we hebben nog geen magnesium houdend wijntje gevonden;-)
Gisteren zijn we het geografische midden van de Camino Frances gepasseerd. Qua kilometers hebben we de eerste helft al iets eerder achter ons gelaten. Zoals gemeld, de hitte was enorm en de wegen eindeloos. Vandaag en gisteren eindeloos lange paden. Vandaag een etappe van 24km waarvan 18km zonder een levende ziel, anders dan een mede pelgrim, tegen te komen.
Goed dat we gisteren gereserveerd hadden want Calzadilla de los Hermanillos was volgeboekt. Gisteravond een Duitse avond gehad. Es' gab nur Deutsers im hotel.
Bij het eten vertelde ik het verhaal van de slang die we waren tegengekomen, en een van de Duitsers met een baard gaf aan dat de slangen in Spanje kinderspel zijn, en dat je wanneer je gebeten wordt het gif eruit moet zuigen. Wat alleen lastig is als je in je voet gebeten wordt.
Dit deed Herman gelijk terugdenken aan de vele wintersporten waar de ware kenners met baarden en renhose aan doen alsof een diepzwarte afdaling peuleschil is. Dit gedeeld met de tafel kwam tot een schamel lachje van de Duitse baard.
Ruth ging vroeg naar bed, maar er waren er nog genoeg over om onze ervaringen mee uit te wisselen. Wederom (het vermelden bijna niet meer waard) een heerlijk avondje. (Ja, zelfs met Duitsers is het gezellig)
Vandaag bijtijds vertrokken en alle drie op eigen tempo de eerste 18km afgelegd. Mooi moment om even de gedachten de vrije loop te laten. Een van de Duitsers had gisteren aangegeven dat de plaatselijk bar "bar Elvis" in Reliegos het bezoeken waard is. Deze authentieke bar was inderdaad het bezoek waard, al was het alleen voor de excentrieke, vrolijke eigenaar en de heerlijke broodjes gerookte ham en kaas.
Inmiddels zijn we aangekomen in Mansilla de las Mulas
-
15 Juni 2014 - 22:13
Dennis:
Hola pelgrims.
Leuk om jullie verhalen telkens te lezen! Goed dat die Spanjaarden inzien dat Nederland de beste is:p. Kunnen jullie woensdag ook weer het Nederlands elftal zien? Succes met de andere helft. Groetjes dennis -
15 Juni 2014 - 23:02
Francois:
Geweldig verhaal!!! Herman die een stoel in drieen breekt, als dat geen intimiderende voorbereiding is voor DE wedstrijd. Het effect was er in ieder geval.
Mooie taxichauffeur, dat hij zo overgevoelig voor Nederlanders is geworden, begrijpen jullie dat nou?
Jullie hebben de juiste informatiebron weer te pakken voor de beste keuzes, zoals het reserveren van het hotel, maar ook voor de "bars in town". Nou laat je maar goed voorlichten over Leon, want daar staat jullie nog het e.e.a. te wachten op dat gebied. Barrio Humedo is het codewoord!!!
Philip, zorg wel goed voor je kleine teen, zodat het geen definitieve spelbreker wordt, dat zou jammer zijn.
Het Parkfeest is goed verlopen volgens Michelle, ook zonder jullie, hoe is het mogelijk. Volgend jaar een nieuwe kans. De Queen coverband van Zaterdagavond was wat minder dan de verwachtingen, beetje vals volgens kenners.
Inmiddels zijn Lydia en ik terug van onze vakantie in Griekenland en starten we morgen weer met de vaste rituelen van een normale werkdag. Dat is voor jullie nog even weg. Dus mannen geniet er nog even van, het is zo voorbij. Veel plezier bij jullie tweede helft van de tocht, met name de tocht van morgen. Gegroet gij Pelgrims. -
15 Juni 2014 - 23:05
Francois:
p.s. waar zijn de foto's -
15 Juni 2014 - 23:20
Linda:
Jullie gaan lekker.En wat is het toch fijn Flip om iemand bij je te hebben die zo lekker Spaans kan praten ;)
En geloof me als er wijn zou zijn,waar magnesium is zat dan had ik nooit meer kramp.
En Herman toen je 10 kilo zwaarder was,ben je nog nooit door een stoel gezakt denk ik en nu overkomt je dit.Ik zie het ook echt voor me jij een verdieping lager.
De helft zit erop,dus op naar jullie laatste avontuur.Ik verheug me weer op jullie volgende verhaal.
En inderdaad graag met foto's. -
16 Juni 2014 - 08:05
Ave:
Goed dat jullie samen met miljoenen Nederlanders de wedstrijd ook hebben kunnen zien.
ga door met lopen jullie kunnen het.
Dat hebben jullie de afgelopen 3 weken wel bewezen.
Groetjes Ave -
16 Juni 2014 - 10:40
Kees:
Hoi Boys,
Even rondgezocht op Internet om de treinverbindingen te zoeken. Het is allemaal een beetje lastig om iets goeds te vinden, maar als jullie via Hendayo (ook wel Handayo genoemd), bij de Spaans/Franse grens reizen, duurt de treinreis ongeveer 21 uur voor een prijs van ongeveer EUR 300,- p.p. Interessanter is wellicht de mogelijkheid die sinds kort geintroduceerd is om met het vliegtuig van Santiago de Compostela rechtstreeks op Zaventem of Schiphol te vliegen. Voor een lousy EUR 80,- p.p. zit je al in 2 uur en 10 minuten in Brussel. Vliegen met prijsvechter Vueling (is een dochtermaatschappij van Iberia). Op 5 juli zijn er nog stoelen beschikbaar. Na 6 weken lang gezegend te zijn door de heilige Sint Jacobus, zal hij toch wel vertrouwen genoeg opgebouwd hebben om de goedkoopste en snelste route naar huis te nemen. Jullie hebben het al zwaar genoeg gehad! Een handjevol valium in den mik en gaan met die vliegende doodskisten (... hoor wie het zegt, haha). -
16 Juni 2014 - 22:13
Anne :
Ha mannen, wat doen jullie het goed en wat schrijven jullie een leuke verslagen. Ga zo door, sterkte met de pootjes en geniet van alles wat jullie zien en meemaken! Groetjes, Anne -
16 Juni 2014 - 22:59
Yvonne:
Ja, daar sluit ik me bij aan, zo leuk om jullie verslagen te lezen, zo grappig hoe jullie schrijven....veel plezier en sterkte weer ;-) -
24 Juni 2014 - 19:09
Michelle Joosten:
Ohhhh please upload een foto van die gezichten van die Spanjaarden tijdens de wedstrijd!!! Wat een heerlijke euforie en trots gaat er dan door je lichaam, dat je Nederlands bent he?! :D
Daar had ik wel bij willen zijn! -
25 Juni 2014 - 19:25
Joop En Ingrid:
Wij hebben de wedstrijd ook gezien. Ons Guuske had ons uitgenodigd (tegen betaling) in het Philips stadion. EEEEEEEN GROOT(S) (met een zachte G) Feest. Na de wedstrijd onderweg naar het station, in de trein, bij de bushalte van de borrelbus, in de borrelbus en uiteindelijk rond 04:00 uur thuis. Ga door mannen. Daar bedoelen we julluie mee natuurlijk. This is the Dutch Spirit. Succes morgen en overmorgen en al die volgende dagen. groetjes Ingrid en Joop
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
