Vega de Valcarce - Fonfria
Door: Philip
Blijf op de hoogte en volg Herman en Philip
26 Juni 2014 | Spanje, Fonfría
Eergisteravond in de Auberge blijven hangen. Eindelijk weer eens een menu de Peligrino gescoord. Je gaat het bijna missen als je een paar dagen "normaal" gegeten hebt. Het menu bestond uit een aardappel soep en door de eigenaar zelf gevangen forelletjes. Een en ander afgeblust met een lokaal wijntje en afgerond met een heerlijk stuk taart. Nog even de afgang van Italia aanschouwd en met de andere gasten de tijd vol gemaakt tot 10 uur, het moment dat we op bed moesten liggen. Weer eens als vanouds met een man of 20 in één kamer. Ik had het genoegen een bovenbed te hebben met een longitudinale speling van ca 30cm, wat bij iedere beweging van mij of mijn onderbuurman overduidelijk te merken was. Een nachtje op een boot in een woelige zee is comfortabeler dan deze nacht in dit stapelbed.
Om stipt 6 uur opgestaan, (Ik was toch al wakker:-)), en om half zeven zijn we op pad gegaan. Gelukkig was het droog en is het dat ook gebleven. Na 5km ontbeten en daarna de berg op. Een prachtige klim van 8km door een dicht begroeid bos. Eenmaal boven niets, nada, niks van het uitzicht kunnen genieten om de simpele reden dat we in de wolken liepen!! Beetje jammer als je je net helemaal de blubber geklommen hebt en het zicht is 0!!
Om de pijn te verzachten een kleine calorieënbom tot ons genomen in de vorm van een punt chocoladetaart. Verder doorgelopen naar El Cebreiro. Hier is een gedenkplaats ingericht voor de man die er voor heeft gezorgd dat de camino zo goed is bewegwijzerd. Don Elia's Valiña Sampedro. De hele route is, naast de standaard camino paaltjes, ook voorzien van gele pijlen. Deze zijn te danken aan deze man. Na El Cebreiro klaarde het weer gelukkig op en hebben we toch nog wat van het uitzicht kunnen genieten.
Op de route een tweede Duitser opgepikt. Bernd. Hij werkt bij Airbus en zit in de ontwikkeling van de bekabeling van een van de nieuwe Airbussen. Vanmiddag de picknick ingeruild voor een lunch in een restaurant. Een top restaurantje. Lekker soep(je) en een brood(je) omelet. De laatste 10km waren zwaarder, daar de magen overvol waren. Uiteindelijk dik 25km gelopen vandaag. (Nog 140 te gaan...) Met z'n vieren ingecheckt in een leuke herberg. Wel een grote slaapzaal maar deze keer heel sfeervol ingericht. (Niet dat de stank en het gesnurk er minder om zal zijn, maar toch). Het rode godenvocht is hier te verkrijgen voor één eurie per glas. Hoop dat we er ook gratis aspirines bij krijgen;-)
Het avondeten was een onverwacht feest. Een hele lange tafel in een ronde hut waar we met alle aanwezige pelgrims een heerlijk diner voorgeschoteld kregen. Naast ons zat onder andere een Duits (nog studerend) stel van rond de 25 jaar en een Boliviaanse moeder met dochter en zus. Die Boliviaanse was een feest op zich. Yuyan. Wat hebben we gelachen met dat mens! Vanaf het moment dat ze naast me kwam zitten was het feest compleet.
Ze had over de hele wereld gewoond (Zwitserland, Spanje, St.Martin, Afrika) en heeft sinds een paar jaar een huis in Dubai.
Haar man, werkzaam in de luchtvaart (Falcón) en alleen gezien op een foto, leek sprekend op Mr Bean!
Na het eten nog een afzakkertje genomen met het Duitse stel (Martin en Luise) om vervolgens om half elf weer braaf in ons bed te liggen.
Om stipt 6 uur opgestaan, (Ik was toch al wakker:-)), en om half zeven zijn we op pad gegaan. Gelukkig was het droog en is het dat ook gebleven. Na 5km ontbeten en daarna de berg op. Een prachtige klim van 8km door een dicht begroeid bos. Eenmaal boven niets, nada, niks van het uitzicht kunnen genieten om de simpele reden dat we in de wolken liepen!! Beetje jammer als je je net helemaal de blubber geklommen hebt en het zicht is 0!!
Om de pijn te verzachten een kleine calorieënbom tot ons genomen in de vorm van een punt chocoladetaart. Verder doorgelopen naar El Cebreiro. Hier is een gedenkplaats ingericht voor de man die er voor heeft gezorgd dat de camino zo goed is bewegwijzerd. Don Elia's Valiña Sampedro. De hele route is, naast de standaard camino paaltjes, ook voorzien van gele pijlen. Deze zijn te danken aan deze man. Na El Cebreiro klaarde het weer gelukkig op en hebben we toch nog wat van het uitzicht kunnen genieten.
Op de route een tweede Duitser opgepikt. Bernd. Hij werkt bij Airbus en zit in de ontwikkeling van de bekabeling van een van de nieuwe Airbussen. Vanmiddag de picknick ingeruild voor een lunch in een restaurant. Een top restaurantje. Lekker soep(je) en een brood(je) omelet. De laatste 10km waren zwaarder, daar de magen overvol waren. Uiteindelijk dik 25km gelopen vandaag. (Nog 140 te gaan...) Met z'n vieren ingecheckt in een leuke herberg. Wel een grote slaapzaal maar deze keer heel sfeervol ingericht. (Niet dat de stank en het gesnurk er minder om zal zijn, maar toch). Het rode godenvocht is hier te verkrijgen voor één eurie per glas. Hoop dat we er ook gratis aspirines bij krijgen;-)
Het avondeten was een onverwacht feest. Een hele lange tafel in een ronde hut waar we met alle aanwezige pelgrims een heerlijk diner voorgeschoteld kregen. Naast ons zat onder andere een Duits (nog studerend) stel van rond de 25 jaar en een Boliviaanse moeder met dochter en zus. Die Boliviaanse was een feest op zich. Yuyan. Wat hebben we gelachen met dat mens! Vanaf het moment dat ze naast me kwam zitten was het feest compleet.
Ze had over de hele wereld gewoond (Zwitserland, Spanje, St.Martin, Afrika) en heeft sinds een paar jaar een huis in Dubai.
Haar man, werkzaam in de luchtvaart (Falcón) en alleen gezien op een foto, leek sprekend op Mr Bean!
Na het eten nog een afzakkertje genomen met het Duitse stel (Martin en Luise) om vervolgens om half elf weer braaf in ons bed te liggen.
-
26 Juni 2014 - 09:42
Michelle:
JULLIE GOOAAANN LEKKAAAAAAHHHH!!!!!! Nog maar 140!!! Wajoooow snelle jelles! Veel plezier met de laatste km's!! -
26 Juni 2014 - 13:13
Ave:
Over kilometers gesproken die ga ik binnenkort weer maken.
Al ben ik al wat oudachtig heb ik na de teloorgang van mijn Lancia Delta,
toch nog besloten om te blijven rijden.
Dat ga ik doen in een volks wagen fox.
Maar nu over jullie soms zit het tegen heb je een p. eind geklommen ,heb je nog geen uitzicht.
Later kwam het gelukkig nog goed.
Wat gezellig dat er steeds weer nieuwe mensen bij jullie aanschuiven nu weer yuyan.
Nog veel loopplezier.
Voor jullie beiden groetjes van mij
Ave
-
26 Juni 2014 - 13:37
Carla:
Na je verhaal gelezen te hebben, krijg ik ineens een déja-vu van Peru! Na 4 loodzware dagen hoopten we de verborgen stad Machu Picchu te zien, echter deze bleef ook echt verborgen voor ons, vanwege de wolken, mist en regen, dus weet hoe jullie je hebben moeten gevoeld na de klim.......
Volgens mij is het enige wat jullie niet gaan missen als jullie weer thuis zijn, de gezamenlijke nachten met jullie mede-Pelgrims, alleen als ik het lees krijg ik al de kriebels!
"Nog" maar 140 km te gaan, jeetje wat gaat het ineens snel, maar jullie natuurlijk fantastisch dat het nog steeds zo goed gaat en de finish in zicht is. Chaupeau heren! En veel succes met de laatste loodjes! Carla -
27 Juni 2014 - 01:21
Linda:
Bijna missie volbracht,wat een heerlijk gevoel moet dat geven zeg.
Gaan jullie die kilometers tot 4 juli verdelen,of een beetje de pas erin,en uiteindelijk een paar dagen rust voor jullie naar huis gaan?
Zomaar een vraagje hoor ;)
Nou zet hem op en tot de volgende blog,groetjes van ons. -
27 Juni 2014 - 11:33
André:
Dat gaat opschieten zeg , pas maar op straks moeten jullie nog een paar dagen relaxen :-) ..... !!!?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
